دستورالعمل تست مواد فرّار
هدف تست مواد فرّار:
هدف از تدوین دستورالعمل تست مواد فرّار آموزش نحوه انجام آزمون مواد فرار مواد مورد استفاده در ساخت لوله و اتصالات پلی اتیلنی است.
دامنه کاربرد تست مواد فرّار:
این روش جهت اندازه گیری مواد فرار محصولات به روش قالب گیری تزریقی و اکستروژن کاربرد دارد.
طبق دستورالعمل مسئولیت انجام تست مواد فرّار با چه کسی است؟
مسئولیت انجام این آزمون بر عهده کارشناس آزمایشگاه است.
مراجع:
BS EN 12099
شرح دستورالعمل تست مواد فرّار:
این آزمون از طریق اندازه گیری مقدار جرم از دست رفته نمونه در دمایی مشخص و در داخل آون می باشد.
ابتدا ظرف شیشه ای را به همراه در شیشه ای، کاملا خشک کرده و وزن می کنیم تا زمانیکه به وزن ثابت برسیم. سپس به مدت نیم ساعت در دمای اتاق و در دسیکاتور قرار می دهیم.
ظرف شیشه ای به همراه در را بیرون از دسیکاتور قرار داده و جرم مجموع آن ها را با دقت ۱/۰ میلی گرم وزن کرده و بعنوان m۰، یادداشت می کنیم.
درب ظرف شیشه ای را داخل دسیکاتور قرار می دهیم. ظرف شیشه ای را از ۲۵ گرم نمونه پر کرده و وزن ظرف بهمراه نمونه و درب آن را با دقت ۱/۰ میلی گرم، اندازه گیری کرده و بعنوان m۱، یادداشت می کنیم. سپس ظرف را داخل آون که قبلا دمای آن را در ۲±۱۰۵ درجه سانتیگراد تنظیم کرده ایم قرار می دهیم.
بعد از زمان تقریبا ۵±۶۵ دقیقه، ظرف را از آون خارج کرده و به مدت یک ساعت در دمای اتاق و در دسیکاتور قرار می دهیم.
ظرف را به‌همراه در از دسیکاتور خارج کرده و با دقت ۱/۰ میلی گرم، وزن می کنیم و به‌عنوان m۲، یادداشت می کنیم.
با استفاده از فرمول زیر، مقدار مواد فرار محاسبه می شود:
m۰: وزن ظرف خالی به‌همراه درب شیشه ای
m۱: وزن ظرف به‌همراه نمونه و درب شیشه ای
m۲: وزن ظرف به‌همراه نمونه و درب شیشه ای بعد از قرار گیری در آون
نکته: انجام تست مواد فرّار جزء الزامات تست‌های مورد نیاز در تشخیص سطح کیفی مواد اولیه پلی اتیلن است. در واقع در استانداردهای مربوط به اتصالات پلی اتیلن تولید‌شده در کارخانه‌ها، هیچ الزامی برای انجام تست مواد فرّار قید نشده است.
برای مطالعه بیشتر دستورالعمل تست برگشت طولی را بخوانید.