لوله پلی اتیلن آبرسانی یا همان لوله پلی اتیلن کشاورزی، همان‌طور که از نام آن پیداست از نوع لوله پلی اتیلن تک جداره است که مصارف کشاورزی یا آبرسانی غیرکشاورزی (آب شرب) دارد. این لوله از جنس پلی اتیلن HDPE100 است و با رعایت نکات بهداشتی برای حفظ کیفیت آب ساخته می‌شوند. این لوله در سایزهای مختلف از 25 تا 1200 میلیمتر با فشار کاری 6 تا 16 بار به‌طور عمومی، و در صورت درخواست مشتری تا فشار 25 بار نیز تولید می‌شود.
لطفا برای جزئیات قیمت و خرید تماس بگیرید.
یکی از پرمصرف‌ترین انواع لوله پلی اتیلن، لوله پلی اتیلن آبرسانی (لوله پلی اتیلن کشاورزی) است که در سایزهای ۲۵ تا ۱۲۰۰ میلیمتر و فشارهای کاری متداول ۶ تا ۱۶ بار (بنا به درخواست مشتری تا فشار ۲۵ بار هم امکان تولید دارند)، تولید می‌شود.
بهطورکلی، لوله پلی اتیلن آبرسانی، لوله پلی اتیلن تک جداره‌ای است که در دسته لوله‌های فشار قوی قرار می‌گیرد.
همان‌طور که می‌دانیم، در سال‌های اخیر، استفاده از لوله های فلزی، چدنی، آزبست، سیمانی، GRP و …، به دلیل مواجهه با مشکلاتی چون پوسیدگی، زنگ‌زدگی، طول عمر پایین و سنگین‌وزن بودن، بسیار محدود شده است.
همین عوامل سبب شده که ورود لوله پلی اتیلن آبرسانی به شبکه‌های انتقال آب و کمرنگ‌شدن نقش سایر لوله ها، کمک بسیار شایانی به سیستم آبرسانی باشد. لوله پلی اتیلن آبرسانی شامل لوله پلی اتیلن آب شرب و لوله پلی اتیلن آب غیرشرب می‌شود.
در مطالب پیش رو، به بررسی مفصل‌تر علل برتری لوله پلی اتیلن، نسبت به برخی از لوله‌های مذکور می‌پردازیم.
لوله پلی اتیلن آبرسانی، با بهره‌گیری از نسل سوم مواد اولیه پلی اتیلن سنگین، یعنی HDPE100 تولید می‌شود که با تکیه بر ساختار و ویژگی‌های همین ماده، ویژگی‌های منحصربه‌فردی را به خود اختصاص می‌دهند که در پاراگراف‌های آتی، به تفصیل بیان می‌شود.
با توجه به اینکه لوله پلی اتیلن آبرسانی، برای انتقال آب شرب مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید در فرآیند تولید آن‌ها از مواد اولیه مرغوب و باکیفیت (%۱۰۰ مواد نو استفاده می‌شود و حتی %۱ مواد بازیافتی ندارد)، که به‌هیچ عنوان موجب تغییر بو یا مزه آب نمی‌شوند، استفاده کرد.
بنابراین لوله پلی اتیلن آبرسانی مورد مصرف در انتقال آب شرب، باید تمامی تأییدیه‌های لازم از اداره بهداشت را دریافت کند.
خوشبختانه، مواد HDPE100، تمامی استانداردهای لازم را برای استفاده در خط تولید محصولاتی که برای مصارف انسانی به کار می‌روند، داشته و اصطلاحاً Food Grade محسوب می‌شود.
همان‌طور که می‌دانیم، مواد اولیه مورد استفاده برای تولید لوله پلی اتیلن آبرسانی و البته لوله پلی اتیلن گازرسانی، مواد پلی اتیلن سنگین هستند. گرانول‌های پلی اتیلن سنگین و به دنبال آن، لوله‌های تولیدشده از آن‌ها، به سه گرید HDPE80، HDPE63 و HDPE100 تقسیم‌بندی می‌شوند.
از میان این گریدها، HDPE63 و HDPE80 منسوخ شده و دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند، اما گرید HDPE100، به عنوان نسل سوم و گرید رایج، در تولید لوله و اتصالات پلی اتیلن، شناخته می‌شود.
تمامی لوله های پلی اتیلن HDPE100 به رنگ مشکی تولید می‌شوند. سابق بر این، در زمان تولید لوله پلی اتیلن آبرسانی، از خط نشانه آبی‌رنگ، به عنوان وجه تمایز، استفاده می‌شد؛ ولی در حال حاضر، این موضوع از الزامات خط تولید لوله آبرسانی، کنار رفته است.
لوله آبرسانی HDPE63، یکی از انواع لوله‌های آبرسانی هستند که در حال حاضر منسوخ شده و دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. این نوع لوله، دارای ضخامت بالاتر، وزن بیشتر، تحمل فشار کمتر و هزینه‌های بالاتر تولید، نسبت به انواع HDPE80 و HDPE100 است.
علی‌رغم اینکه، لوله‌های HDPE80، نسبت به نسل قبل از خود (گرید HDPE63)، بهبود خواص زیادی داشته و در واقع، تحمل فشار بالاتر و البته ضخامت و وزن و هزینه تولید پایین‌تری نسبت به لوله‌های HDPE63 رقم زدند، اما این لوله‌ها هم، توان رقابت با لوله HDPE100 را نداشته و از چرخه تولید لوله‌ها، کنار رفتند.
این لوله‌ها، محبوب‌ترین و کاربردی‌ترین انواع لوله پلی اتیلن آبرسانی هستند که از نظر مزایا و ویژگی‌های ساختاری، بالاترین جایگاه را در میان سایر لوله های آبرسانی به خود اختصاص داده‌اند.
مهمترین برتری لوله‌های HDPE100، افزایش استحکام آن‌هاست. در حقیقت، این لوله‌ها در صورت هم‌ضخامت بودن با لوله‌های HDPE63 و HDPE80، تحمل فشار بالاتری دارند.
تمامی لوله های پلی اتیلن آبرسانی تولیدشده در کارخانه‌ها، مطابق با استانداردهای ملی و بین‌المللی INSO 14427-2 و ISO 4427 تولید می‌شوند.
در این استاندارد مشخص شده است که چه تست‌هایی باید بر روی لوله انجام داده و لوله از نظر ابعادی (ضخامت و دوپهنی) باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد. جزئیات این مبحث، به‌طور کامل در مقاله لوله پلی اتیلن، شرح داده شده است.
در ابتدای مقاله توضیح دادیم که ساختار لوله پلی اتیلن آبرسانی، به‌صورت تک جداره بوده و فشار قوی محسوب می‌شود. این لوله‌ها از نظر سایز و فشار کاری، پاسخگوی نیاز مشتریان از سایز ۲۵ تا ۱۲۰۰ میلیمتر و فشارهای کاری ۶ تا ۱۶ بار (یا حتی ۲۵ بار)، هستند.
لازم است بدانید که سایزهای ۲۵ تا زیر ۳۱۵ میلیمتر، در خطوط انتقال آب شهری و سایزهای ۳۱۵ تا ۸۰۰ میلیمتر، در خطوط انتقال بین شهری استفاده می‌شوند.
جداول زیر، حاوی اطلاعاتی راجع به ضخامت و دوپهنی سایزها و فشارهای کاری متداول لوله پلی اتیلن است که توسط شرکت آبان بسپار پارسیان گردآوری شده و تقدیم حضورتان می‌گردد.
لازم است بدانید که قیمت لوله پلی اتیلن آبرسانی، در هر سایز و فشار کاری، برمبنای وزن یک متر از آن لوله محاسبه می‌شود، پس داشتن ضریب وزنی هر کدام از لوله‌ها برای تعیین قیمت، لازم است.
از آنجا که برای لوله‌های هم‌سایز، در صورت افزایش فشار کاری، لوله سنگین‌تر می‌شود، قیمت آن هم بالاتر می‌رود.
برای اطلاع از ضرایب وزنی سایزهای متداول لوله‌ها، به جدول‌های ارائه‌شده توجه فرمایید.
در زمان نصب لوله پلی اتیلن در پروژه‌ها، باید نکاتی را رعایت کرده و عملیات نصب را مطابق مراحل ذیل انجام داد:
۱- برش لوله: لوله‌ها معمولاً با طول ۱۲ متر (یا به‌ندرت ۶ متر) به محل پروژه ارسال می‌شوند و گاهی لازم است آن‌ها را برش داده و به شاخه‌های کوتاه‌تر تبدیل کرد.
برای برش لوله‌ها باید دقت کرد که به هیچ عنوان از اره نجاری (دندانه درشت) استفاده نشده و اره آهن‌بر (دندانه‌ریز) هم، نهایتاً تا سایز ۱۱۰ لوله پلی اتیلن استفاده شود. برای سایزهای بالاتر لوله، از ابزارهای مخصوص برش لوله پلی اتیلن بهره گرفته می‌شود.
برای استفاده از تجهیزات برش لوله، باید تمامی دستورالعمل‌ها و نکات ایمنی را در نظر گرفت تا حادثه‌ای رخ ندهد.
در زمان برش، باید سطح مقطع برش لوله، کاملاً عمود بر محور لوله باشد. بعد از اتمام برش، لازم است که با استفاده از سوهان، سطح مقطع برش را صاف و مسطح کرده و همه براده‌ها برطرف شوند تا لوله، آماده جوش لب به لب شود.
۲- تمیز‌کردن لوله و اتصالات: پیش از نصب، باید داخل و خارج لوله و اتصالات را، با پارچه، تمیز و خشک کرد.
۳- نصب لوله و اتصالات: برای شروع، ابتدا باید لوله و اتصالات مورد نیاز، در سایز و فشار کاری تعیین‌شده در پروژه، در کنار ترانشه آماده و ریسه شوند.
همچنین، لوله و اتصالاتی که به جوش لب به لب نیاز دارند، باید عملیات جوش، در خارج از ترانشه بر روی آن‌ها انجام شود. باید دقت کرد که عملیات نصب، از یک طرف مسیر شروع شده و لوله و اتصالات، به ترتیب، یکی پس از دیگری به هم متصل شوند.
۴- خاکریزی مقدماتی روی لوله های نصب‌شده: از آنجایی که لازم است، آزمایش هیدرواستاتیک بر روی لوله های نصب‌شده در پروژه انجام شود، برای اینکه خط لوله در اثر فشارهای داخلی حاصل از انجام آزمایش، تکان نخورده و در جای خود ثابت بماند، باید اطراف و روی لوله را با خاک، پر و متراکم کنند.
البته باید این نکته را در نظر داشت که خط لوله، در محل شیرآلات و متعلقات، قابل رؤیت بوده تا در صورت بروز نشتی در زمان انجام تست هیدرواستاتیک، محل نشتی به آسانی قابل تشخیص باشد. با توجه به توضحات ارائه‌شده، این نوع خاکریزی را خاکریزی مقدماتی می‌نامند.
۵- آزمایش هیدرواستاتیک خطوط لوله نصب‌شده: برای شروع تست هیدرواستاتیک، باید دقت کرد که هوای محبوس در خط لوله، به‌طور‌کامل تخلیه شود تا برای ادامه آزمایش مشکلی پیش نیاید.
۶- تکمیل خاکریزی روی لوله های نصب‌شده: بعد از اتمام تست هیدرواستاتیک و برآورده‌شدن الزامات استاندارد این تست، باید عملیات خاکریزی را داخل ترانشه ادامه داده و تکمیل کرد.
به این صورت که محل‌هایی مانند شیرآلات و متعلقات که برای انجام تست، قابل رؤیت باقی ماندند، باید مانند سایر قسمت‌های خط لوله، به‌طور‌کامل با خاک مناسب، پر و متراکم شوند.
بهطورکلی، لوله پلی اتیلن، به ۲ دلیل عمده باید زیر خاک مدفون شود تا از صدمات احتمالی در امان بماند:
همچنین، باید دقت کرد که برای برش لوله‌ها در زمان نصب، از ابزار مناسب استفاده کرده و پس از برش، محل‌های اتصال کاملاً خشک و تمیز باشند.
تمامی لوله های پلی اتیلن، از جمله لوله پلی اتیلن آبرسانی، ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که این ویژگی‌ها را وام‌دار مواد اولیه پلی اتیلنی خود هستند. همین ویژگی‌ها، سبب متمایز‌شدن این لوله ها از سایر لوله های مورد استفاده در پروژه‌ها می‌شود:
انتخاب لوله مناسب برای شبکه انتقال و توزیع آب، موجب کاهش هدر‌رفت آب و صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود. یکی از راه‌های جلوگیری از اتلاف منابع آب و سرمایه‌گذاری انجام‌شده در آن، کنترل تلفات در مسیر انتقال و توزیع آب تا محل مصرف است.
اساساً لوله های فلزی در برابر رطوبت یا مواد شیمیایی ضعیف بوده و دچار زنگ‌زدگی یا خوردگی می‌شوند. به همین علت، باید طی یک فرآیند شیمیایی، روکش محافظی برای آن‌ها ایجاد کرد. یکی از فرآیندهای شیمیایی متداول برای ایجاد لایه محافظ، روی سطح آهن یا فولاد، استفاده از فلز روی است که اصطلاحاً لوله را گالوانیزه می‌کند.
این فرآیند، لوله فلزی را در برابر رطوبت، اکسیژن و مواد شیمیایی مقاوم می‌کند. اما متأسفانه لوله های فلزی، همچنان یک نقطه ضعف بزرگ دارند و آن این است که چنانچه لایه محافظ دچار کوچکترین خراشی شود، لوله فلزی از محل همان شیار، دچار آسیب و پوسیدگی می‌شود. لازم است بدانید که این آسیب در قسمت درونی لوله، شدیدتر اتفاق می‌افتد؛ چون فرآیند گالوانیزه‌شدن در آن قسمت به‌طور کامل انجام نمی‌شود.
بعد از شناخت اولیه لوله های فلزی، لازم است بدانید که به دلایل ذیل، لوله پلی اتیلن برای شبکه‌های آبرسانی، به لوله فلزی برتری دارد:
شبکه آبرسانی مناسب، شبکه‌ای است که بتواند تأمین آب را برای مصرف‌کنندگان، با هزینه کم، کمیت و کیفیت مناسب و اعتمادپذیری بالا، به‌خصوص در مواقع غیر‌عادی (شکست لوله‌ها، خرابی پمپ‌ها یا شیرها، آتش‌سوزی و …) انجام دهد.
به دنبال مطالعه تحقیقات انجام‌شده در مقاله “بررسی و مقایسه لوله های پلی اتیلن HDPE با لوله های GRP در کانال‌های آبرسانی” نتایجی به دست آمده که در اینجا به‌طور خلاصه به آن می‌پردازیم:
هنگام کاهش سرعت بارگذاری روی لوله پلی اتیلن آبرسانی، یا هنگامی که لوله تحت بار ثابت برای مدت زمان طولانی قرار می‌گیرد، مولکول‌ها فرصت آزاد‌شدن و جدا‌شدن از یکدیگر را دارند که این امر باعث تقلیل تنش مورد نیاز برای تغییر شکل و جلوگیری از شکست می‌شود.
بنابراین، دامنه کاربرد آن را برای اجرای پروژه‌های زیرزمینی، با ریسک جابجایی زمین و یا ناصاف‌بودن آن، ساده‌تر و کاربردی‌تر می‌کند.
تمامی لوله های پلی اتیلن که تا مرحله شکست، تحت فشار قرار گرفتند، فقط دچار ترک شدند، در حالی که تمام لوله‌های GRP، در این فشار، می‌شکنند.
لوله پلی اتیلن آبرسانی می‌تواند تا فشار ۱۰ مگاپاسکال را تحمل نماید و در برابر تغییرات زمین‌شناسی و زلزله بسیار مقاوم است.
ولی لوله‌های GRP در برابر این تغییرات، بسیار شکننده هستند. هیچ لوله GRP تولید نشده است که قادر به تحمل فشار اسمی به بزرگی فشار اسمی قابل تحمل توسط لوله پلی اتیلن آبرسانی باشد.
با توجه به استفاده از الیاف شیشه در تولید لوله های GRP، این لوله‌ها می‌توانند به محیط زیست آسیب بزنند ولی لوله پلی اتیلن آبرسانی، دوستدار محیط زیست قلمداد می‌شود.
بستر لوله های GRP باید شامل ریزترین ذرات ممکن خاک باشد. بنابراین خاک اطراف لوله باید به‌قدری فشرده باشد که نیروهای جانبی را به‌صورت کاملاً یکنواخت، به لوله اعمال نماید. همچنین، خاک بایستی عاری از هرگونه مواد آلی باشد.
کف بستر باید مسطح و عاری از سنگ‌های بزرگ و کلوخه باشد، چون این سنگ‌ها باعث کاهش استحکام در اثر ایجاد سایش و خراش لوله می‌گردند. لازم به یادآوری است که بسیاری از این تمهیدات، در عمل فراهم نمی‌گردد.
برعکس، به دلیل استحکام ذاتی لوله پلی اتیلن آبرسانی، کف مسطح بدون خاکریزی یا کف مسطح با خاکریزی سبک، برای بسیاری از کاربردها در مورد لوله پلی اتیلن آبرسانی کافی است. هرچند، عدم رعایت این نوع ترانشه‌گذاری نیز، مشکلی برای لوله پلی اتیلن آبرسانی فراهم نمی‌کند.
ضمن اینکه، استفاده از چسب برای متصل‌کردن لوله‌های GRP با اتصالات، عمر و استحکام این نحوه اتصال را پایین می‌آورد و با کوچکترین تغییری شروع به نشتی می‌نماید.
این مشکل به‌عنوان یکی از بزرگترین مسائل مدیران اجرائی در پروژه‌های لوله‌کشی با لوله‌های GRP است که آن‌ها را برای اجرای یک خط لوله بدون نقص، دچار مشکلات زیادی می‌نماید.
با استفاده از مواد پلی اتیلن، امکان ساخت انواع اتصالات وجود دارد که با استفاده از انواع روش‌های جوشکاری می‌تواند خط لوله مطمئنی را طراحی و اجرا نمود.
به این منظور، لوله بایستی مهار شود. اما لوله‌های GRP، با توجه به ماهیت شکننده‌شان، امکان شناوری را نداشته و عملاً در پروژه‌های دریایی استفاده‌ای ندارند.
در استاندارد لوله GRP، علاوه‌بر الزام عاری‌بودن لوله از ترک، بریدگی، سوراخ، حفرات، ناخالصی‌ها یا سایر نقایص، تأکید شده است که خراش‌هایی عمیق‌تر از ۱۰ درصد ضخامت جداره، بحرانی بوده و لوله با چنین خراش‌هایی قابل استفاده نیست و بایستی تعویض شود.
در طرف مقابل، به دلیل استحکام لوله پلی اتیلن آبرسانی، علاوه‌بر کاهش احتمال ایجاد اینگونه صدمات، خراش روی لوله، تأثیر چندانی بر استحکام آن ندارد. اما کوچکترین ضربه به لوله GRP می‌تواند کیلومترها کار ایجاد‌شده را نابود کند.
لوله پلی اتیلن آبرسانی، مصارف و کاربردهای گوناگونی دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از:
باید توجه کرد که در زمان خرید لوله پلی اتیلن آبرسانی، نکات زیر را در نظر گرفت:
سایت freshwatersystems.com معتقد است سیستم‌های خط لوله پلی اتیلن، از زمان تولیدشان در دهه ۱۹۵۰، برای مصارف آب آشامیدنی، توسط مشتریان، به کار گرفته شده‌اند. صنعت پلاستیک، مسئولیت بزرگی را بر عهده گرفته و این اطمینان را ایجاد کرده است که محصولات مورد استفاده، هیچگونه تأثیر منفی بر کیفیت آب ندارند.
لوله‌های پلی اتیلن، راه‌حل‌های انعطاف‌پذیر و بادوامی را برای طیف گسترده‌ای از کاربردها، ارائه می‌دهند. لوله‌گذاری پلی اتیلن، در مقابل خوردگی در تمام شرایط زمین، مقاوم است و انعطاف‌پذیری‌اش، به آن اجازه می‌دهد تا در مقابل حرکات زمین مقاومت کند.
لوله PVC، به عنوان گزینه‌ای که ماده اولیه آن، قیمت پایینی دارد، برای سیستم‌های تحت فشار یا معلق که عاری از نوسانات شدید دمایی هستند، ایده‌آل است؛ در حالی که لوله پلی اتیلن برای پروژه‌های آب آشامیدنی، در معرض دماهای شدید یا جاهایی که به نصب بدون درجه‌بندی یا روزمینی نیاز است، انتخاب مناسبی است.
به گفته سایت advancedpiping.com پلی اتیلن به دلیل اتصالات بدون نشتی، دوام، مقاومت در برابر خوردگی گالوانیکی و مقرون به صرفه بودن طولانی مدت، از اواخر دهه ۱۹۵۰ با موفقیت برای لوله های آب در اروپا و آمریکای شمالی مورد استفاده قرار گرفت.
ما در این مقاله تلاش کردیم تا شما عزیزان را با لوله پلی اتیلن آبرسانی (لوله پلی اتیلن کشاورزی)، بیشتر آشنا کنیم. شرکت آبان بسپار پارسیان، توانایی این را دارد که لوله پلی اتیلن آبرسانی مورد نیاز پروژه‌های شما را، در کوتاهترین زمان ممکن و از معتبرترین تولیدکننده‌های لوله، خریداری و تأمین کند.
لطفاً در صورت تمایل و برای آگاهی از جزئیات فرآیند خرید، از طریق پل ارتباطی ۰۹۱۹۲۲۰۰۷۲۴، با کارشناسان ما در تماس باشید.
شرکت آبان بسپار پارسیان با برند تولیدی آبرام اتصال، تولید کننده انواع لوله و اتصالات پلی اتیلن در ایران
طراحی و توسعه: Ors Code
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.